วันอังคารที่ 31 มกราคม พ.ศ. 2555

อิคคิวซัง

ประวัติ

เณรน้อยเจ้าปัญญา (ญี่ปุ่น: 一休さん Ikkyusan ?) เป็นการ์ตูนญี่ปุ่นเรื่องราวเกี่ยวกับ อิคคิว เณรในนิกายเซนที่มีปัญญาฉลาดหลักแหลม ตัวละครอิคคิวมาจากพระนิกายเซนชื่อ อิคคิว โซจุน ที่มีชีวิตในช่วง ค.ศ. 1394–1481

เนื้อเรื่อง
แต่ละตอนจะเกิดปัญหาต่างๆ ที่มาจากเพื่อนเณรในวัดอังโคะคุ (ญี่ปุ่น: 安国寺 Ankokuji ?) คือ ชูเน็นซัง จินเน็นซัง เท็ซไซซัง และเทะสึไบซัง หรือที่โชกุนอาชิคางะ โยชิมิสึ กับคิเคียวยะซัง เจ้าของร้านขายของชำในละแวกวัด ร่วมกับลูกสาว ทั้งจากวิธีที่ตั้งใจกลั่นแกล้งเล่นๆ(อำ) คำถามทดลองเชาว์ปัญญา เหตุสุดวิสัย หรืออื่นๆ แต่อิคคิวก็ใช้วิธีการนั่งสมาธิเพื่อให้เกิดปัญญา และแก้ไขสถานการณ์ไปได้ทุกครั้ง โดยก่อนจะนั่งสมาธิ อิคคิวซังจะมีคำพูดประจำว่า ใช้’หมอง นั่ง’มาธิ และโชกุนก็ยังสั่งการให้ซามูไรชินเอมอน ซึ่งเป็นผู้ตรวจการ เฝ้าติดตามอิคคิวซังไปทุกที่ ราวกับเป็นองครักษ์ส่วนตัว โดยอิคคิวซัง เพื่อนเณร และซาโยจัง เด็กหญิงที่อาศัยอยู่บริเวณวัด จะเรียกว่า ชินเอมอนซัง
ที่มาที่ไปของเนื้อเรื่อง เณรน้อยเจ้าปัญญา อ้างอิงถึงประวัติศาสตร์ญี่ปุ่น โดยย้อนกลับไปในช่วงยุคเฮอัง ใน ค.ศ. 794 จักรพรรดิญี่ปุ่น ได้จัดให้มีโชกุน เป็นตำแหน่งของนายทหารใหญ่ ปฏิบัติหน้าที่เป็นอำมาตย์ใหญ่ช่วยในการปกครองประเทศ แต่ต่อมา ในยุคคะมะกุระ จักรพรรดิกลับดูเหมือนเป็นเพียงหุ่นเชิดของโชกุน ใน ค.ศ. 1333 จึงมีการฟื้นฟูระบบจักรพรรดิ ทำให้จักรพรรดิกลับมามีอำนาจอีกครั้ง แต่ใน ค.ศ. 1336 ก็เข้าสู่ยุคมุโระมะจิ นายทหารเข้าปราบปรามชนชั้นปกครอง แล้วก่อตั้งรัฐบาลโชกุน ขึ้นปกครองประเทศในรูปแบบเผด็จการทหารตั้งแต่บัดนั้นจนกระทั่ง ค.ศ. 1868 เมื่อเข้าสู่ยุคเมจิ ตำแหน่งโชกุนถูกยกเลิก จักรพรรดิมีอำนาจในฐานะประมุขอีกครั้ง
การ์ตูนเรื่องนี้ กล่าวถึงเหตุการณ์ในช่วงต้นของยุคมุโระมะจิ หลังจากตั้งรัฐบาลโชกุนขึ้นแล้ว โชกุนโยชิมิทสึ ต้องการความมั่นคงในอำนาจ จึงออกคำสั่งให้โอรสของพระจักรพรรดิองค์ก่อนไปเข้าพิธีบวชตลอดชีวิต (แต่พระอิกคิวตัวจริง บวชเพราะเป็นพระราชโอรสของพระมเหสีนอกสมรสของจักรพรรดิ และถูกพระมเหสีจากราชสำนักกลั่นแกล้ง) เชงกิโกมารุ พระราชโอรสจึงต้องไปบวชเณรขณะที่ยังเล็ก โดยได้รับสมญาว่า อิกคิว แต่ด้วยจิตใจที่บริสุทธิ์ จึงไม่มีความเคียดแค้นโชกุน (ซึ่งได้ชิงอำนาจจักรพรรดิอันชอบธรรมไปจากอิคคิว) นอกจากนี้โชกุนโยชิมิทสึและอิกคิวยังเป็นมิตรที่ดีต่อกันในเวลาต่อมาด้วย

ตัวละคร
    วัดอังโกะคุ
  • อิคคิว (ญี่ปุ่น: 一休 Ikkyuu ?) หรือ อิคคิวซัง เณรแห่งวัดอังโคะคุ มีอายุพรรษาน้อยที่สุดและถูกขนานนามว่าเป็น เณรน้อยเจ้าปัญญา (ญี่ปุ่น: 聡明な小坊主 soumeina kobouzu ?) ชื่อในวัยเด็กคือ เซ็งงิคุมารุ (ญี่ปุ่น: 千菊丸 ?) เป็นผู้รักความถูกต้อง และด้วยความฉลาดทำให้มีคนอยากจะมาประลองปัญญาโดยถามปัญหากับอิคคิวซังบ่อยครั้ง
  • ซาโยจัง (ญี่ปุ่น: さよちゃん Sayochan ?) เพื่อนสนิทของอิคคิวซัง เป็นเด็กที่อาศัยอยู่หลังวัดกับปู่เพียงสองคนเพราะเสียพ่อและแม่ไปตั้งแต่หล่อนยังเด็กๆ มีหวีซึ่งเป็นของแม่ของเธอไว้ดูต่างหน้า และชอบมาเล่นภายในวัดกับอิคคิวซังบ่อยครั้ง มีนิสัยขี้งอนในบางครั้ง มีสัตว์เลี้ยงเป็นลูกแมว ชื่อ ทามะ
  • เจ้าอาวาสไกคัง (ญี่ปุ่น: 外観和尚 Gaikan Oshou ?) เจ้าอาวาสวัดอังโกะคุ เป็นคนที่เข้มงวดกับเหล่าเณร และเป็นคนที่ดูอบอุ่นและอ่อนโยน โชกุนชอบเรียกไปปราบพร้อมกับอิคคิวซังบ่อยครั้ง
  • ชูเน็น (ญี่ปุ่น: 秀念 Shuunen ?) เป็นเณรที่แก่ที่สุดในวัดอังโกะคุ และเป็นศิษย์ผู้พี่ของเณรทั้งหลาย แอบชอบ ยาโยย คิเคียวยะ อยู่
  • เท็ซไซ (ญี่ปุ่น: 哲斉 Tessai ?) เป็นเณรแห่งวัดอังโกะคุ เดิมที่เป็นทหารของฝ่ายตรงข้ามที่ปรปักษ์กับโชกุนโยชิมิทสึ
  • จินเน็น (ญี่ปุ่น: 珍念 Chinnen ?) เป็นเณรแห่งวัดอังโกะคุ รูปร่างอ้วนเพราะกินเยอะ
  • เทะสึไบ (ญี่ปุ่น: 哲梅 Tetsubai ?) เณรแห่งวัดอังโกะคุ มีรูปร่างหน้าตาเป็นที่สะดุดตาและมีนิสัยเงียบขรึม
  • โมะคุเน็น (ญี่ปุ่น: 黙念 Mokunen ?) เณรแห่งวัดอังโคคุ มีส่วนสูงพอๆกันกับอิคคิวซัง
  • โกซาคุ (ญี่ปุ่น: 吾作 Gosaku ?) ปู่ของซาโย อาศัยอยู่ในบ้านหลังวัดอังโกคุ มีฐานะยากจน และเป็นยอดฝีมือในการปลูกหัวไชเท้า

 วังของโชกุน

  • ท่านโชกุน (ญี่ปุ่น: 将軍さま Shougunsama ?)
  • นินะงะวะ ชินเอมอน (ญี่ปุ่น: 蜷川新右衛門 Ninagawa Shinemon ?)

 ร้านคิเคียวยะ

 ตัวละครอื่นๆ

  • เจ้าหญิงสุเอะ (ญี่ปุ่น: 末姫 Suehime ?)
  • ทสึโบะเนะ อิโยะโนะ (ญี่ปุ่น: 伊予の局 Iyono tsubone ?) แม่ของอิคคิวซัง
ความคิดเห็น
อิคคิวซังเป็นตัวละครที่มีความเฉลียวฉลาดมาก มีสติปัญญาเฉียบแหลม ซึ่งอิคคิว เป็นสามเณรที่บวชอยู่ที่วัดอังโกะคุ และเป็นสามเณรที่มีพรรษาน้ยที่สุดในวัดแห่งนั้น ซึ่งความที่อิคคิวมีปัญญาดีนั้นก็เป็นเหตุทำให้ท่านโชกุนอยากที่จะเอาชนะอิคคิวให้ได้จึงหาอุบายต่างๆนานาขึ้นเพื่อที่จะใหอิคคิวคอยแก้ปัญหาต่างๆเหล่านั้น เพื่อที่อิคคิวจะได้ขายหน้าชาวบ้าน

มารุโกะ


หนูน้อยจอมซ่า มารุโกะจัง

หนูน้อยจอมซ่า มารุโกะจัง หรือ หนูน้อยจอมฮา..มารูโกะจัง (ญี่ปุ่น: ちびまる子ちゃん จิบิ มารุโกะจัง ?) เป็นการ์ตูนญี่ปุ่น โดยโมโมโกะ ซากุระ ตีพิมพ์ในประเทศญี่ปุ่นโดยสำนักพิม์ ชูเอชะ (Shueisha)
จิบิ มารุโกะจัง เป็นการ์ตูนเด็กที่มีเนื้อหาเกี่ยวกับชีวิตประจำวันของ มารุโกะจัง ตัวเอกของเรื่องและคนรอบๆข้างตัวเธอ ที่มีความคิดแปลกๆแตกต่างกัน โดยเป็นการ์ตูนที่นิยมในประเทศญี่ปุ่นเรื่องหนึ่ง และนอกจากมังงะ อะนิเมะ และภาพยนตร์การ์ตูนแล้ว เรื่องนี้ยังมีทำเป็นละครโทรทัศน์อีกด้วย
หนูน้อยจอมซ่า มารุโกะจัง เคยออกอากาศในประเทศไทยทางช่อง 3 เมื่อปี 2541 และหยุดออกอากาศเรื่อยมาจนในปี 2554 ทรู สปาร์ค ก็ได้นำกลับมาออกอากาศใหม่อีกครั้ง โดยนำเวอร์ชั่น 2538 มาออกอากาศ

เป็นเรื่องของครอบครัว ซากุระ โดยมีเด็กนักเรียนหญิงชั้น ป.3 มารุโกะจัง เป็นตัวเอกของเรื่อง ในครอบครัวของซากุระมีทั้งคุณปู่ คุณย่า คุณพ่อ คุณแม่ และพี่สาว ที่อยู่ชั้น ป.6Maruko.jpg

  • โมะโมะโกะ ซากุระ (มารุโกะ) (ญี่ปุ่น: さくらももこ Sakura Momoko ?)
    • พากย์เสียงโดย : Tarako
    • มารุโกะจัง
  • ฮิโรชิ ซากุระ (ญี่ปุ่น: さくらひろし Sakura Hiroshi ?)
    • พากย์เสียงโดย : Yūsaku Yara
    • พ่อมารุโกะ
  • ซึมิเระ ซากุระ (ญี่ปุ่น: さくらすみれ Sakura Sumire ?)
    • พากย์เสียงโดย : Teiyū Ichiryūsai
    • แม่มารุโกะ
  • ซากิโกะ ซากุระ (ญี่ปุ่น: さくらさきこ Sakura Sakiko ?)
    • พากย์เสียงโดย : Yūko Mizutani
    • พี่มารุโกะ
  • โทโมโซ ซากุระ (ญี่ปุ่น: さくら友蔵 Sakura Tomozō ?)
    • พากย์เสียงโดย : Kei Tomiyama (1990-1995), Takeshi Aono (1995~)
    • ปู่มารุโกะ
  • โคตะเกะ ซากุระ (ญี่ปุ่น: さくらこたけ Sakura Kotake ?)
    • พากย์เสียงโดย : Yūko Sasaki
    • ย่ามารุโกะ
ความคิดเห็น
มารุโกะเป็นตัวการ์ตูนที่มีความโก๊ะอยู่ในตัว และมีความแก่นเซี้ยวซ่ามากๆ

โดราเอมอน


กำเนิดโดราเอมอน

โดราเอมอนถือกำเนิดขึ้นในปี 2112 และถูก เชวาชิ เหลนของเหลนของโนบิตะ ขอร้องให้เดินทางไปแก้ไขชีวิตอันแสนจะย่ำแย่ของบรรพบุรุษ โดยความสามารถพิเศษของโดราเอมอนจะมี.....
  • ตาอินฟาเรด.... สามารถมองเห็นในที่มืดได้
  • จมูก.... จะไวต่อกลิ่นแป้งทอดเป็นพิเศษ (จำเป็นไหมเนี่ยะ)
  • มือพิเศษ.... สามารถดูดเกาะติดได้ทุกอย่าง (แต่คงไม่เท่า สไปเดอร์-แมน เขาหรอก)
  • ปาก.... สามารถพูดภาษาแมวได้ (ก็เป็นแมวไม่ใช่เหรอ!)
  • กระเป๋าสี่มิติ.... ภายในเป็นสี่มิติจึงสามารถใส่ของได้สารพัด (ถ้าโดราเอมอนไม่มีกระเป๋าขึ้นมาก็จบครับ)
  • หาง..... ถ้าโดนดึงหาง เครื่องจะหยุดทำงาน (จุดอ่อนของโดราเอมอน)
  • เท้า.... เท้าสามารถลอยจากพื้นได้ด้วยพลังแรงดึงดูด เพราะอย่างงี้เท้าโดราเอมอนจึงไม่เคยดำ!
  • หู.... ความเป็นจริงแล้วโดราเอมอนจะมีหูอยู่ด้วย แต่เพราะโดนหนูกัดหู ทำให้โดราเอมอนไม่มีหูเหมือนกับหุ่นแมวตัวอื่น ๆ
อาจารย์ฟุจิโกะ เอฟ ฟุจิโอะ ผู้ให้กำเนิดโดราเอมอน

อาจารย์ฟุจิโกะมีชื่อจริงว่า ฟูจิโมโตะ ฮิโรชิ เกิดเมื่อวันที่ 1 ธันวาคม 1933 (นับตามรูแบบของญี่ปุ่น จะเรียกว่า ปีโชวะที่ 8) ที่อำเภอทาคาโอกะ จังหวัดโทะยามะ....อาจารย์ฟุจิโกะ จบจากโรงเรียนศิลปะการช่างทาคาโอกะ.... เข้าสู่วงการการ์ตูนโดยได้แรงบันดาลใจมาจากอาจารย์เท็ตซึกะ โอซามุ ผู้เขียนผลงานเอาไว้มากมายอย่างเช่น เจ้าหนูปรมาณู....

อาจารย์เข้าสู่วงการพร้อมกับเพื่อนของอาจารย์ที่ชื่อว่า อาบิโกะ โมโตโอะ เพื่อนที่เจอกันมาตั้งแต่โรงเรียนประถม เทย์ซึกะ... ผลงานชิ้นแรกเริ่มของอาจารย์ทั้งสองท่าน คือเรื่อง นางฟ้าทามะจัง ลงตีพิมพ์ในหนังสือพิมพ์ไมนชิโชกักคุเซ ในปีโชวะที่ 26 (1951).... หลังจากนั้นก็เข้าโตเกียว และได้เป็นนักวาดการ์ตูนเต็มตัวในปีโชวะที่ 29 (1954) ทั้งสองใช้นามปากการ่วมกันว่า ฟูจิโอะ ฟูจิโกะ.... ในช่วงนี้ท่านทั้งสองได้สร้างผลงานมากมาย ไม่ว่าจะเป็น ผีน้อยคิวทาโร่, ปาร์แมน, เอสเปอร์สาวน้อยพลังจิต และแน่นอนโดราเอมอน....

ในปีโชวะที่ 62 (1987) อาจารย์อาบิโกะได้ขอแยกตัวออกมา โดยใช้ชื่อว่า ฟูจิโกะ ฟูจิโอะ เอ.... หลังจากนั้นอาจารย์ก็ใช้ชื่อว่า ฟูจิโกะ เอฟ ฟูจิโอะ และได้สร้างสรรค์ผลงานออกมาอยู่ตลอด... ท่านจากโลกใบนี้เมื่อปีเฮเซที่ 8 (1996) ในวันที่ 23 กันยายน ด้วยโรคทางตับ... ผลงานเรื่องสุดท้ายของท่านคือ โนบิตะกับเมืองของเล่น ที่เป็นผลงานชิ้นที่ 18 ของท่าน (ท่านไม่สามารถสร้างสรรค์จนแล้วเสร็จ และจากโลกนี้ไปด้วยอายุเพียง 62 ปี)

10 การผจญภัยของโดราเอมอนที่น่าจดจำ

หลังจากตอนแรกที่การผจญภัยของโดราเอมอนเข้าฉายในโรงภาพยนตร์ ตลอดระยะเวลา 25 ปี ได้มีตอนใหม่ ๆ ออกมาตลอดทุกปี จึงถือเป็นธรรมเนียมของญี่ปุ่นเขา ที่หนึ่งปีต้องสร้างโดราเอมอนออกฉาย 1 ตอน ซึ่งการ์ตูนเรื่องนี้ก็ได้ผ่านมาถึงตอนที่ 24 แล้ว....ฉบับนี้เราคัด 10 ตอนที่โดดเด่นที่สุดของโดราเอมอน ย้อนรำลึกให้ได้หายคิดถึง....

ไดโนเสาร์ของโนบิตะ

เนื้อเรื่อง: โนบิตะได้ไปขุดหาไข่ไดโนเสาร์เพื่อให้เพื่อน ๆ ของเขายอมรับ ว่าบนโลกนี้ยังมีไดโนเสาร์อยู่ และแล้วโนบิตะก็ไปเจอก้อนหินก้อนหนึ่งซึ่งโนบิตะคิดว่ามันเป็นไข่โดราเอมอนจึงช่วยทางอ้อมให้ฟักออกมาเป็นตัว ไดโนเสาร์พันธุ์คอยาว (นึกไม่ออกดูหน้าเนสซี่ครับ) ชื่อว่า พีซึเกะ แต่เพราะสภาวะปัจจุบันไม่เหมาะสม ทำให้ต้องจำใจพามันย้อนกลับไปยังยุคไดโนเสาร์ สุดท้ายโนบิตะ, โดราเอมอน และกลุ่มเพื่อนก็ต้องย้อนกลับไปช่วยพีซึเกะ เพื่อพาไปยังที่อยู่ที่แท้จริงของมัน นี่คือที่มาของการเดินทางในครั้งนี้...

สิ่งที่ทำให้น่าจดจำ:โลกที่เต็มไปด้วยไดโนเสาร์สิ่งเหล่านี้คือความใฝ่ฝันของเด็ก ๆ แทบทุกคน ไม่ว่าจะเป็นการเจอะเจอ ไทแรนโนซอรัส ด้วยตาตัวเอง เด็ก ๆ ทุกคนจึงมักจินตนาการใฝ่ฝันว่าบนโลกนี้ยังมีไดโนเสาร์อยู่ และเหนือสิ่งอื่นใด นี่คือ การผจญภัยของโดราเอมอนตอนแรกเริ่มครับ!

โนบิตะนักบุกเบิกอวกาศ

เนื้อเรื่อง: มีอยู่วันหนึ่ง โนบิตะฝันว่าตัวเองอยู่ในที่อีกที่หนึ่ง เป็นยานอวกาศที่มีสัตว์เลี้ยงลักษณะเหมือนแมว แล้วมีเด็กผู้ชายอีกหนึ่งคนอยู่ด้วย แต่ยังไงโดราเอมอนก็ไม่เชื่อ จู่ ๆ คืนหนึ่งแมวตัวนั้นก็โผล่ออกมาจากใต้ที่นอนของโนบิตะ... โนบิตะกับโดราเอมอนได้รู้จักกับเด็กผู้ชายที่ชื่อ โรพอล จากดาวโคยะ ดวงดาวที่มีสัตว์รูปร่างประหลาด ๆ และธรรมชาติที่สวยงามแต่ก็มีพวกกลุ่มคนร้ายคิดยึดครองดวงดาว ทำให้โนบิตะต้องร่วมแรงใจกับเพื่อน ๆ เพื่อปกป้องดวงดาวแห่งนี้....

สิ่งที่ทำให้น่าจดจำ:นี่คือตอนต่อหลังจากความสำเร็จของตอนแรกเป็นการเล่าเรื่องของโลกอีกฟากที่ยากต่อการจินตนาการ ใครจะรู้ว่าดวงดาวอีกฟากมีสัตว์รูปร่างแปลกตากว่าโลกของเราขนาดไหน!? เหมือนได้ดูหนังไซไฟจินตนาการสูงส่ง การผจญภัยครั้งนี้คุณจะได้เห็นถึงความกล้าหาญชั้นสูงสุดของโนบิตะด้วยครับ

ตะลุยปราสาทใต้สมุทร

เนื้อเรื่อง:เข้าถึงวันหยุดฤดูร้อนกลุ่มโนบิตะกับเพื่อนต่างคนต่างต้องการไปคนละสถานที่โนบิตะกับซิซุกะอยากไปภูเขา แต่ไจแอนท์กับซูเนโอะอยากไปทะเล สุดท้ายโดราเอมอนต้องแก้ปัญหาด้วยการพาไปปีนภูเขาใต้ท้องทะเล ทั้งสี่ตอบตกลง โดยไจแอนท์กับซูเนโอะมีเล่ห์นัยอยู่นิด ๆ และทั้ง 5 ก็ออกเดินทางไปใต้มหาสมุทรแปซิฟิก พร้อมกับรถเดินทางที่มีชื่อว่า บัคกี้ และได้พบกับการผจญภัยครั้งใหม่ ที่มีทั้งปลาหมึกยักษ์, มนุษย์ใต้สมุทร และปริศนาสามเหลี่ยมเบอร์มิวด้า....

สิ่งที่ทำให้น่าจดจำ:ลองนึกสิครับว่า ถ้าคุณสามารถเดินทางใต้ทะเลได้คุณจะไปมั้ย!? มีทั้งปลาทะเลหายาก ปะการังสีสวยงาม โดยเราหายใจในทะเลได้สบาย ๆ เป็นใครก็อยากไปเชื่อเหอะ! และนี่ก็เป็นอีกตอนที่แสดงออกมาให้เห็นถึงจิตนาการของฟุจิโกะ ที่ถ่ายทอดออกมาได้อย่างสนุกสนานแฝงสาระ

สงครามอวกาศ

เนื้อเรื่อง:มีอยู่คืนหนึ่ง โดราเอมอนกับโนบิตะได้พบกับ พาพิ ประธานาธิบดีของดาวพิริก้า ที่ดวงดาวแห่งนั้นเกิดการกบฏขึ้นทำให้ต้องหนีมาโลก แต่กลุ่มกบฏก็ยังตามมา แล้วจับตัวซิซุกะไปเป็นตัวประกัน ทำให้พาพิต้องใช้ตัวเองแลกกับตัวซิซุกะ พวกกลุ่มเด็กทั้ง 5 จึงต้องออกเดินทางไปดวงดาวพิริก้า เพื่อช่วยพาพิและปกป้องดวงดาวพิริก้าให้รอดปลอดภัย...

สิ่งที่ทำให้น่าจดจำ:ในช่วงที่มีเหตุวุ่นวายเกี่ยวกับสงครามออกมาให้ได้ยินได้ฟังตลอดเวลาส่งผลให้การ์ตูนตอนนี้สอนให้เด็ก ๆ รู้ว่า การทำสงครามแย่งชิงกันเพื่อความยิ่งใหญ่ของตัวเองหาใช่วิธีการที่ถูกต้อง สันติวิธีกับความสามัคคีต่างหากที่ทำให้โลกใบนี้สงบสุข

กำเนิดประเทศญี่ปุ่น

เนื้อเรื่อง:โนบิตะรู้สึกว่าชีวิตส่วนตัวถูกบังคับมากเหลือเกิน จึงต้องการที่จะไปใช้ชีวิตอยู่คนเดียว บวกกับเพื่อน ๆ ทั้งหลายก็ทะเลาะกับที่บ้าน รวมทั้งโดราเอมอนด้วย (เพราะที่บ้านต้องการเลี้ยงหนูแฮมสเตอร์) ทำให้ทั้ง 5 ได้เดินทางไปยังโลกในสมัยอดีตเมื่อเจ็ดหมื่นปีก่อน เพื่อสร้างประเทศของพวกเขา การมาครั้งนี้ทำให้พวกเขาได้พบกับ คุคุรุ เด็กน้อยจากเผ่าแสงสว่าง (แต่ถูกห้วงมิติดูดมาอยู่ในโลกปัจจุบัน) เพื่อช่วยคุคุรุกำจัดเผ่าความมืดซึ่งได้ออกมาทำลายเผ่าต่าง ๆ หวังครองโลก ทำให้เด็กทั้ง 5 ต้องออกเดินทางอีกครั้ง โดยพยายามไม่ให้แผนของเจ้า กิกะ ราชาของเผ่าความมืด ดำเนินการได้สำเร็จ....

สิ่งที่ทำให้น่าจดจำ:เป็นการเล่าเรื่องราวในโลกอดีต ซึ่งได้ถ่ายทอดให้เห็นการดำเนินชีวิตแบบคนโบราณ อีกทั้งความเชื่อในเรื่องไสยศาสตร์ และที่แน่ ๆ ครับ สัตว์เลี้ยงทั้ง 3 ของโนบิตะ คือสามสัตว์สุดยอดของตำนาน!!!


บุกอาณาจักรเมฆ

เนื้อเรื่อง:โนบิตะต้องการไปอยู่บนโลกสวรรค์ จึงเดือดร้อนต่อโดราเอมอนอีกครั้ง จากความต้องการของโนบิตะ โดราเอมอนได้สร้างอาณาจักรบนท้องฟ้าขึ้นมา โดยใช้ก้อนเมฆช่วยสร้าง และได้ชวนเพื่อนทั้ง 3 มาเล่นด้วย แต่แล้วเหตุการณ์ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้นเมื่อพวกโนบิตะได้เข้าไปผิดก้อนเมฆ ทำให้ได้พบกับมนุษย์ที่อาศัยอยู่บนฟ้า ทำให้เด็กทั้ง 5 ล่วงรู้ถึงแผนการของคนบนฟ้า ว่าจะทำให้น้ำท่วมโลก (แผนการโนอาห์) เด็กทั้ง 5 ต้องออกมาปกป้องบ้านเกิดของตัวเองให้รอดปลอดภัย...

สิ่งที่ทำให้น่าจดจำ:การผจญภัยครั้งนี้เป็นการสอนให้รู้จักรักษาธรรมชาติของโลกเราเอาไว้ ถ้าไปทำลายมันมากเท่าไหร่ไม่แน่ว่าอนาคตของโลกเราอาจเกิดเหตุการณ์น้ำท่วมโลกขึ้นมาจริง ๆ ก็เป็นได้!

สามอัศวินในจินตนาการ

เนื้อเรื่อง:โนบิตะต้องการให้โดราเอมอนสร้างโลกแห่งความฝันขึ้นมา จึงได้ใช้เครื่องมือชนิดหนึ่งที่เรียกว่า 'เครื่องมือช่วยฝัน' ซึ่งสามารถผจญภัยไปยังโลกต่าง ๆ ได้ โดยใช้เทปแห่งความฝันเป็นตัวเลือกความฝัน... โนบิตะเลือกสามอัศวินในจินตนาการเป็นความฝันของเขา เมื่อเข้าไปสู่โลกของนิทาน โนบิตะต้องออกผจญภัยอีกครั้งเพื่อให้ตัวเองได้เป็นสุดยอดอัศวิน (และพิชิตใจองค์หญิง)....

สิ่งที่ทำให้น่าจดจำ:หลังจากอาจารย์ได้เน้นหนักประเด็นเรื่องไปที่หลักวิทยาศาสตร์หลายครั้ง และแล้วอาจารย์ก็กลับมาสู่จินตนการในแบบเด็ก ๆ อีกครั้ง... การผจญภัยแบบอัศวิน เด็กคนไหนก็ต้องอยากเป็นทั้งนั้นแหละครับ การต่อสู้กับสัตว์ร้ายที่น่ากลัว ทั้งยังต่อสู้กับพ่อมดแบบไม่คิดชีวิต โดยที่ตัวเราไม่บาดเจ็บเพราะมันคือโลกแห่งความฝัน!

ตะลุยเมืองตุ๊กตาไขลาน

เนื้อเรื่อง:โดราเอมอนได้รับคูปองแลกดาวเคราะห์น้อยมา แล้วโนบิตะก็แลกมาได้หนึ่งดวง ซึ่งพวกเด็ก ๆ ตกลงที่จะสร้างอาณาจักรตุ๊กตาไขลานโดยต่างฝ่ายต่างสร้างในสิ่งที่ตนเองชอบอยู่มาวันหนึ่งมีโจรร้ายได้แอบเข้ามาในอาณาจักรหวังที่จะขโมยทอง จึงเกิดเป็นการผจญภัยครั้งใหม่ของพวกเด็กบนโลกที่มีแต่ตุ๊กตาเดินได้....

สิ่งที่ทำให้น่าจดจำ:เป็นตอนที่เปี่ยมจินตนาการเกี่ยวกับเมืองที่มีตุ๊กตาเดินไปมา ในแบบที่เด็ก ๆ ชอบ โดยเฉพาะเด็กผู้หญิงที่ชอบเล่นตุ๊กตาเป็นชีวิตจิตใจและนี่เป็นตอนสุดท้ายที่อาจารย์ฟุจิโกะทำก่อนที่ท่านจะจากไป!



ตำนานสุริยกษัตริย์

เนื้อเรื่อง:หลังจากที่เด็กทั้ง 5 เล่นกันอยู่ แต่แล้วเครื่องเล่นกลับโดนไจแอนท์แย่งเอาไปใช้ จึงเกิดเรื่องชุลมุนขึ้นระหว่างเอาของคืน ส่งผลให้ช่องกาลเวลาชำรุดไปโผล่ที่แห่งหนึ่งซึ่งเป็นโลกที่มีอารยะธรรมโบราณและทำให้ได้พบกับ เจ้าชายทีโอ (ที่มีหน้าตาเหมือนโนบิตะแทบจะถอดแบบกันเลย) เจ้าชายแห่งประเทศมายา เนื่องจากหน้าตาที่เหมือนกันมาก ทำให้ทั้งสองต้องการลองใช้ชีวิตแลกเปลี่ยนกันดู โนบิตะไปเป็นเจ้าชาย ส่วนทีโอเป็นโนบิตะ ไม่นานหลังจากนั้น กุกุ เพื่อนของเจ้าชายทีโอ ก็ถูก แม่มดเลดีน่า จับตัวไป เด็กทั้ง 5 กับเจ้าชายทีโอจึงต้องออกเดินทางไปช่วยเหลือกุกุ....

สิ่งที่ทำให้น่าจดจำ:นี่คือการ์ตูนตอนแรกที่ออกฉายช่วงเริ่มต้นทศวรรษ 2000 จึงได้มีการพัฒนาลายเส้นของการ์ตูนออกมาให้มีสีสันมากกว่าตอนเดิม ๆ ที่เคยเข้าฉาย และการผจญภัยครั้งนี้ ก็ยังคงรักษาเอกลักษณ์ความเป็นโดราเอมอนเอาไว้ครบถ้วนสมบูรณ์

อัศวินแดนวิหค

เนื้อเรื่อง:หลังจากโนบิตะได้ฟัง เดคิสุงิ เล่าว่าเรื่องราวของมนุษย์นกโนบิตะสนใจที่จะบินให้ได้ จึงคิดสร้างเครื่องบินขึ้นมา แต่แล้ววันหนึ่งก็ได้พบกับ กูซึเกะ นกที่มีรูปร่างเหมือนคน... ไจแอนท์กับซูเนโอะได้แอบเกาะเครื่องร่อนของกูซึเกะไปด้วย ทำให้โดราเอมอน, โนบิตะ และซิซุกะต้องเดินทางไปยังอาณาจักรเบิร์ดเปีย เมืองของกูซึเกะ และแล้วการผจญภัยของเด็กทั้ง 5 ก็เริ่มต้นขึ้น...

สิ่งที่ทำให้น่าจดจำ:ด้วยการผจญภัยที่คงเอกลักษณ์ความเป็นโดราเอมอน เหมาะกับทุก*** ทุกวัย โดยการผจญภัยครั้งนี้เน้นจินตนาการถึงมนุษย์ที่สามารถบินได้ (เชื่อว่าใคร ๆ ก็อยากไปมาบนท้องฟ้า) ทำให้ตอนนี้เป็นหนึ่งในตอนที่ดูสนุกมาก นับจากการจากไปของอาจารย์ฟุจิโกะ

ความลับที่ควรรู้เกี่ยวกับโดราเอมอน

1. เชื่อหรือไม่ว่า โดราเอมอนมีเลขที่เกี่ยวข้องคือ 129.3 ไม่ว่าจะเป็นน้ำหนัก ส่วนสูง และปีเกิด (3-9-2112) ที่ต้องมีตัวเลขเท่านี้ เพราะอาจารย์ฟุจิโกะได้นำส่วนสูง โดยเฉลี่ยของเด็กญี่ปุ่นที่อยู่ในชั้น ป.4 มาคำนวณ เพื่อให้ได้ส่วนสูงเท่า ๆ กับโนบิตะที่อยู่ชั้น ป.4 นั่นเอง
2. คุณรู้ไหมว่า ตอนแรกนั้นโนบิตะของเราต้องแต่งงานกับใคร คำตอบครับ.... น้องสาวของไจแอนท์ ที่ชื่อว่า ไจโกะ นั่นเอง ต้องขอบคุณเชวาชิ เหลนของเหลน โนบิตะ ที่ทำให้ได้แต่งงานกับซิซุกะ
3. ความหมายของชื่อโนบิตะ ที่พ่อและแม่ของโนบิตะตั้งให้ แปลว่า.... ความหวังที่จะให้เจริญเติบโตอย่างแข็งแรง และก้าวหน้าไปอย่างไม่มีที่สิ้นสุด
4. โดเรมี่ เกิดหลังโดราเอมอน 2 ปี และได้ปรากฏตัวครั้งแรกในปี 1973
5. การ์ตูนโดราเอมอน ตีพิมพ์รวมเล่มฉบับแรกเมื่อปี 1974
6. รู้รึเปล่าว่า... ทีมนักพากย์การ์ตูนโดราเอมอนที่ญี่ปุ่น เป็นชุดเดียวกันตลอดตั้งแต่เริ่มออกอากาศครั้งแรกเมื่อปี 1979 และรู้รึเปล่าว่า... คนพากย์โนบิตะเป็นผู้หญิงครับ
7. ถ้าคุณลองกลับไปอ่านการ์ตูนเรื่อง ปาร์แมน จะเห็นว่าตัวเอกหญิงของการ์ตูนปาร์แมน ชื่อว่า โฮชิโนะ สุมิเระ เธอคือดาราดังในเรื่องโดราเอมอนด้วย
8. ได้มีการโหวตคะแนนตัวการ์ตูนยอดนิยมตลอดกาล 100 ตัว ของญี่ปุ่น ซึ่งจัดในปี 2002 โดยสถานีโทรทัศน์ทีวีอาซาฮึ และตัวละครของอาจารย์ฟุจิโกะได้ไปถึง 8 ตัว แน่ล่ะว่าโดราเอมอนได้อันดับที่ 1 โดยอันดับที่ 2 คือ ซุนหงอคง จาก ดรากอนบอลล์ นั่นเอง
9. โดราเอมอนถือเป็นการ์ตูนที่ไม่มีตอนจบ (ซึ่งมีอยู่น้อยมากที่จะเกิดขึ้น) แม้ว่าทางอาจารย์ได้มีการเขียนตอน "ลาก่อนโดราเอมอน" ออกมาก็จริง แต่ทว่ากระแสของแฟน ๆ การ์ตูนที่ไม่ต้องการให้จบ ทำให้อาจารย์ต้องนำกลับมาเขียนต่อ จนอาจารย์ได้จากโลกนี้ไปเสียก่อน....
ความคิดเห็น
      โดราเอมอนเป็นการ์ตูนที่มีความสนุกสนานมากแล้วก็มีหลายตอน ซึ่งเป็นการผจญภัยของโดเรมอน แล้วเพื่อนซี้ของโดเรมอนคือโนบิตะ โนบิตะชอบบังคับให้โดเรมอนสร้างโลกอนาคตแห่งความฝันขึ้น บางครังก็จะให้โดเรมอนเอาของวิเศษต่างๆมาคอยแกล้งไจแอนท์กับซูเนโอะตลอด

วันพฤหัสบดีที่ 26 มกราคม พ.ศ. 2555

วินนี่ เดอะ พูห์

 วินนี่ เดอะ พูห์ 
 
   พูห์ หมีอ้วนสีเหลือง  ซึ่งเป็นตัวละครเอกของเรื่อง ชอบความร่าเริงสนุกสนานอารมณ์ดี ไม่คิดอะไรเครียดๆ ก็คือมองโลกในแง่ดี ชอบแต่งกลอน แต่งเพลง แล้วก้ร้องเอง ชอบสนุกกับเพื่อนๆ มีความคิดแปลกๆ อาจเป็นความคิดที่คนอื่นอาจ จะมาองข้ามไป แต่พูห์นึกออก แล้วนำความคิดนั้นมาใช้ ทำให้เกิดเป็นเรื่องราวสนุกๆ ขึ้นมากมาย   วันหนึ่งวินนี่เดอะพูห์ออกมาเดินเล่น แล้วไปเจอะกับต้นโอ๊กใหญ่ต้นหนึ่ง อะฮ้า! มีรังผึ้งฝูงใหญ่อยู่บนต้นนั้น แล้วมันก็ต้องมีน้ำผึ้งอยู่ มันเริ่มปีนขึ้นไป ปีนขึ้นไป พร้อมกับฮัมเพลงไปด้วย แต่แล้วเหตุการณ์ไม่คาดก็้เกิดขึ้น มันตกลงมา แต่มันก็ยังไม่ละความพยายาม มันไปถามคริสโตเฟอร์ โรบินถึงลูกโป่งสักใบหนึ่ง มันคิดจะปลอมตัวเป็นก้อนเมฆ ลอยขึ้นไป แล้วมันก็เกาะลูกโป่งลอยขึ้นไป เพื่อให้ฝูงผึ้งตายใจจริงๆ คริสโตเฟอร์ โรบิน จึงกางร่ม แล้วเดินไปมาพลางบ่นพึมพำใต้ต้นโอ๊ก พูห์ลอยขึ้นไปอย่างสบายอารมณ์ แตไม่ง่ายเสียแล้วฝูงผึ้งไม่ได้โง่อย่างที่มันคิด มันเริ่มเข้ามาหาก้อนเมฆเป็นฝูง คริสโตเฟอร์ โรบิน จึงตัดสินใจช่วยพูห์โดยยิงปืนอัดลมที่เอามาด้วย ลูกโป่งแตกตุ้บ แล้วพูห์ก็ค่อยๆ ร่วงลงมาพร้อมกับท่ายกแขนเกาะสายลูกโป่ง


   พิกเล เป็นหมูสีชมพูตัวเล็ก ( ถ้าไม่บอกก็คงไม้รู้ว่าเป็นหมู ) อาจเป็นเพราะว่ามันตัวเล็ก มันจึงขี้ขลาด ขี้กลัว แต่มันจะอุ่นใจและมีความเชื่อมั่นมากขึ้นเมื่อมีพูห์มาอยู่ใกล้ๆ อย่างตอนนี้ พิกเลตเจอะเฮฟฟาลัมป์
   วันหนึ่งคริสโตเฟอร์ โรบิน กับวินนี่เดอะพูห์ กับพิกเลตกำลังคุยกัน และนั่งกินอะไรซักอย่างด้วยกัน กลางป่า 100 เอเคอร์อยู่ คริสโตเฟอร์ โรบินอวดว่าวันนี้ได้เจอเฮฟฟาลัมป์ตัวหนึ่ง ส่วนพูห์และพิกเลตก็ไม่แน่ใจนักว่าตัวเองเคยเจอหรือเปล่าเพราะไม่รู้ว่าเฮฟฟาลัมป์เนี่ยหน้าตามันเป็นยังไง ระหว่างทางกลับบ้านพูห์กับพิกเลตวางแผนจะจับเฮฟฟาลัมป์กัน โดยพิกเลตเป็นขุดหลุมทำกับดัก แล้วพูห์ก็จะหาอะไรซักอย่างมาล่อ มันจึงกลับบ้านแล้วไปค้นอะไรบางอย่างในตู้ มันตกลงใจเอาน้ำผึ้งสักโถหนึ่ง...แล้วมันก็เดินตุ้บตั้บหอบโถน้ำผึ้งไปหาพิกเลต พิกเลตขุดหลุมซะลึกเชียว... หลังจากวางกับดักเสร็จ พูห์กับพิกเลตก็กลับไปนอน แต่พูห์ก็นอนไม่หลับซักที นับแกะก็แล้ว แต่เฮฟฟาลัมป์ก็โผล่มาทุกที พูห์ทนไม่ได้ต้องหาอะไรใส่ท้องซักหน่อยเผื่อมันจะนอนหลับสบายก็ได้ เฮ้! ก็โถน้ำผึ้งของพูห์อยู่ในหลุมเฮฟฟาลัมป์ พูห์ตามความหิวไปที่หลุมดัก มันกินไปอย่างเอร็ดอร่อย เลียจนถึงก้นโถ โอ๊ะ! มันเอาหัวยัดเข้าไปในโถแล้ว...แล้วดึงออกไม่ได้ พิกเลตตกใจตื่นขึ้นมาด้วยความกล้าๆ กลัวๆ พอไปถึงที่ปากหลุมมันยิ่งแน่ใจว่าเป็นเฮฟฟาลัมป์แน่นอน พิกเลตจึงบึ่งไปหาคริสโตเฟอร์ โรบิน คริสโตเฟอร์ โรบินผู้มีสติดีที่สุดก็เป็นผู้เฉลยและช่วย เจ้าเฮฟฟาลัมป์ตัวนั้นออกมา.

  ยอร์  ลาแก่สีเทามักยืนอยุ่ตามลำพัง ที่ใต้ต้นไม้ข้างลำธารแล้วมันก็คิดอะไรต่อมิอะไรไปเรื่อยๆ
วันหนึ่งพูห์เดินแวะมาทักทายมัน เอ๊ะ! พูห์แปลกใจ...เกิดอะไรขึ้นกับหางของอียอร์ หางอียอร์หายไปไหน อียอร์หมุนดุรอบตัวท่าทางหางมันจะไม่อยู่จริงๆ ด้วย ทำไงดีล่ะ พูห์จึงตกลงใจจะหาหางให้อียอร์เอง พูห์เริ่มจากไปปรึกษาอาวล์ ที่หน้าประตูบ้านอาวล์มีทั้งที่เคาะประตูและสายกระดิ่งให้ดึง ใต้ที่เคาะประตูมีข้อความว่า "กะรุณาดึงกะดิ่งถ้าต้องการให้มาเปออิด" และะที่ใต้สายกระดิ่งมีข้อความเขียนว่า "กะรุนาเคะาถ้าไม่ต้องการให้มาเปอด" ซึ่งผู้เขียนป้ายนั้นก็คือ คริสโตเฟอร์ โรบิน พูห์อ่านข้อความอย่างละเอียดถี่ถ้วน แล้วมันก็ตัดสินใจทั้งดึงและเคาะพร้อมกับตะโกนด้วย มันปรึกษากับอาวล์เล็กน้อยถึงวิธีการหาหางของอียอร์ แล้วมันก็คิดว่าถึงเวลาหม่ำอะไรเล็กๆ น้อยๆ อาวล์อวดที่เคาะประตูอันใหม่ มันเล่าว่ามันได้มาจากที่พุ่มไม้ในป่า ดุเหมือนจะไมมีใครต้องการมัน แต่พูห์ว่ามันคุ้นๆ อยู่นะ เอ...มีคนต้องการมันด้วย มันคือหางของอียอร์ไง หลังจากคริสโตเฟอร์ โรบินตอกตะปูติดหางอียอร์กลับเข้าที่เดิม อียอร์ดีใจกระโดดโลดเต้นไปทั่วป่า และหลังจากพูห์ หาอะไรหม่ำเล็กๆ น้อยๆ แล้วมันก็ร้องเพลงเป็นทำนองที่ว่ามันหาหางอียอร์เจอ


Tigger เสือที่ใช้หางของตัวเองกระโดดไปไหนมาไหนได้เหมือนกับสปริง ในตัวของ Tigger เต็มไปด้วยความสนุกสนานอย่างที่สุด เขามักจะแชร์ความสนุกกับเพื่อนของเขาเสมอ แต่ยกเว้นกับ Rabbit ที่เขาไม่ค่อยอยากจะสนุกด้วย Tigger เป็นเสือที่ชอบใช้คำพูดที่ผิดๆโอ้อวดพูดอะไรเกินจริง เป็นตัวป่วนที่สุดในหมู่เพื่อนชอบทำตัวเป็นผู้รู้และชอบเป็นนักสืบ  


ความคิดเห็น
     การ็ตูน เรื่อง วินนี่เดอะพูห์ เป็นการ์ตูนที่มีเนื้อหาเกี่ยวกับหมีตัวอ้วนที่มีตัวสีเหลือง และเพื่อน ที่มีการผจญภัยไปด้วยกัน พูห์ชอบกินน้ำผึ้งมาก มีความร่าเริงแจ่มใส

วันพุธที่ 25 มกราคม พ.ศ. 2555

ชินจัง

ชินจัง


     เนื้อเรื่องเกี่ยวกับชินจัง (โนะฮาร่า ชิโนสึเกะ; Nohara Shinosuke) เด็กอนุบาลวัย 5 ขวบสุดแก่น มีนิสัยคล้ายคลึงกับพ่อ (ฮิโรชิ) เช่น ชอบผู้หญิงหุ่นดีหน้าตาดี และยังชอบอาบน้ำกับพ่อมาก . แม่ของชินจัง (มิซาเอะ) มีนิสัยขี้เหนียวและขี้อ่อนแอ แต่โมโหง่ายและน่ากลัว.ชินจังมีน้องสาวหนึ่งคนชื่อฮิมาวาริ. ครอบครัวของชินจังเลี้ยงหมาหนึ่งตัว ชื่อเจ้าขาว (ชิโร่). เพื่อน ๆ ของชินจังที่พบในเรื่องบ่อย ๆ คือ คาซาม่าคุง, เนเน่จัง, มาซาโอะคุง, และ โบจัง ชินจังมักมีท่าแปลกๆ เช่น ท่ามนุษย์ต่างดาวนู้ดครึ่งก้น ท่าที่เอากางเกงในมาครอบหัว โดยทำเหมือนกับว่ามันเป็นหน้ากาก ชินจังชอบดูการ์ตูนหน้ากากแอ็คชั่น เป็นคนที่ชื่นชอบ และชื่นชมในตัวหน้ากากแอ็คชั่นมาก มีขนมโปรดคือ ช็อกโกบิ การละเล่นของชินจังที่โรงเรียนคือ เล่นเป็นยุง เล่นเป็นอึ เล่นซ่อนแอบแบบไม่มีคนหา เล่นแกล้งตายบนหิมะ เล่นพ่อ แม่ ลูก (เมื่อถูกเนเน่จังบังคับ) สูง105.9 หนัก22.8
ตัวละครหลัก
  • โนะฮาร่า ชินโนซึเกะ (อายุ 5 ปี) ตัวละครเอกของเรื่อง มีนิสัยเจ้าชู้ แก่แดด กะล่อน ชื่นชอบสาวสวยหุ่นดีคล้ายฮิโรชิ หาเรื่องป่วนได้ทุกเวลา อึ,ฉี่เรื่ยราด มีปัญหาเรื่องออกเสียงและการใช้ภาษาอย่างผิดหลักไวยากรณ์ กระนั้นก็ยังพูดจาฉะฉาน ใช้คำพูดเกินเด็ก แทงใจดำคน ปากอ่อน อ่านใจคนเก่งมาก (ดังพบเห็นได้จากการไปห้างสรรพสินค้า ที่มักจะรู้เล่ห์กลของพนักงานขาย) แต่แท้จริงแล้วเป็นคนที่รักครอบครัวและคนรอบข้างอยู่ ที่สำคัญกว่านั้นสิ่งที่ไม่มีใครพูดถึง คือ ความมีน้ำใจของชินจัง มีความเฉลียวฉลาด กล้าหาญ คิดดีทำดี และสุดท้ายเป็นคนเห็นอกเห็นใจผู้อื่นแถมยังชอบช่วยเหลือผู้ที่เดือดร้อนด้วย (ความสามารถพิเศษของชินจังคือ มีปฏิกิริยาตอบโต้กับสาวสวยรวดเร็ว ลอกเลียนแบบเก่ง ทำเครื่องแต่งกายเก่ง และเต้นเก่ง)
  • โนะฮาร่า ฮิมาวาริ (วัยคลาน) น้องสาวของชินโนซึเกะ มีนิสัยคล้ายมิซาเอะ ชื่นชอบเครื่องประดับและดาราหนุ่มหล่อ ชื่อของฮิมาวาริมาจากการเลือกชื่อโดยการใช้เครื่องบินกระดาษ โดยคำว่า ฮิมาวาริ มาจากชื่อห้องเรียนที่ชินโนซึเกะเรียนอยู่ (ฮิมาวาริ แปลว่า ดอกทานตะวัน)
  • โนะฮาร่า มิซาเอะ (อายุ 29 ปี) แม่ของชินโนซึเกะ ชอบใส่กางเกงในสีใส ขนหน้าแข้งดก ท้องลาย พละกำลังเยอะ ก้นเบอะ ทำให้ถูกชินโนะซึเกะนำไปล้อเสมอ นอกจากนั้นยังมีเรื่องอับอายขายหน้าเพื่อนบ้านจากการเล่นกับชินจังอยู่บ่อยๆ ในการลงโทษชินโนะซึเกะนั้นมีทั้งเบาและหนักเช่น เขกหัว ปั่นหัว (หรือปั่นนรก) หยิกแก้ม หยิกหู แต่ที่หนักที่หนักที่สุดคือ ตีก้น10ทีรวด
  • โนะฮาร่า ฮิโรชิ (อายุ 35 ปี) พ่อของชินโนซึเกะ มีอาชีพเป็นพนักงานบริษัท แอบเจ้าชู้และชอบกินเบียร์(ประมาณว่าขาดสักวันจะลงแดง)เลี้ยงดูชินโนซึเกะแบบเพื่อน บางครั้งถูกชินโนะซึเกะแกล้งจนเข้าใจผิดว่านอกใจหลายตอน
  • เจ้าขาว (ชีโร่) สุนัข(น่าจะเป็นพันธุ์พุดเดิล)ที่ถูกทิ้ง ซึ่งชินจังนำมาเลี้ยง แต่มักจะไม่ได้รับการเอาใจใส่จากชินจังเท่าที่ควร เช่น ลืมให้อาหาร ไม่พาไปเดินเล่น(จะทำก็ต่อเมื่อมิซาเอะสั่ง) มีนิสัยชอบเก๊กหล่อเมื่อสุนัขตัวเมียเดินผ่าน มีอยู่ตอนหนึ่ง มิซาเอะขายเจ้าขาวไปแต่ก็มาอยู่กันอีกครั้ง มีแฟนชื่อเมงุ
  • ซากุราดะ เนเน่ มีชื่อเล่นว่า เนเน่จัง เป็นเด็กสาวในกลุ่มของชินโนซึเกะ มีนิสัยขี้โมโห แต่ซ่อนไว้โดยการทำนิสัยน่ารัก ชอบเล่นพ่อแม่ลูกเป็นชีวิตจิตใจ เนเน่จังจะต่อยตุ๊กตากระต่ายตัวเล็กเป็นการระบายอารมณ์ ซึ่งเลียนแบบมาจากคุณแม่ของเนเน่จังนั่นเอง(หลายคนคาดว่าน่าจะเป็นเจ้าสาวของชินโนะซิเกะในอนาคต)
  • โทโอรุ คาซามะ มีชื่อเล่นว่า คาซาม่าคุง เป็นเด็กที่เกิดมาในครอบครัวที่ยุ่งอยู่กับธุรกิจ จึงต้องอยู่ที่แมนชั่น เพื่อให้ สะดวกต่อการย้ายบ้าน จึงทำให้คาซาม่าคุง มีนิสัยขี้โอ่ ชอบอวดร่ำอวดรวยในบางครั้ง และยังติดแม่มาก แต่เป็นเด็กเรียนดีของห้อง เพราะเรียนพิเศษ (บางครั้งก็ไม่อยากเรียน) มักถูกชินโนซึเกะแซวเล่นและคอยปั่นป่วนตลอดเวลา เลยทำให้ไม่กล้าเปิดเผยความชอบส่วนตัวสักเท่าไหร่ (เช่นชอบการ์ตูนสาวน้อยเวทมนตร์ โมเอะ-P) เกรงจะถูกชินโนซึเกะเอาไปล้อ จริง ๆ แล้วเป็นเพื่อนที่สนิทกับชินจังมาก ชอบแต่งคอสเพลย์เนตัวละครหญิง ในปี2010อยู่มหาวิทยาลัยโตเกียว
  • ซาโต้ มาซาโอะ มีชื่อเล่นว่า มาซาโอะคุง เป็นเด็กผมโล้น มีนิสัยขี้ระแวง ขี้แย อ่อนแอ ถูกหลอกง่ายจึงมักถูกเพื่อนๆลากไปสร้างวีรกรรมเสมอๆ แต่บางครั้งก็ดูเข้มแข็งขึ้น(จะเห็นได้ชัดจากฉบับการ์ตูนภาพยนตร์) มักถูกเด็กประถมรังแกบ่อยครั้ง มีฉายาว่า หัวข้าวปั้น หลงรักไอย์จังอย่างโงหัวไม่ขึ้น (แสดงให้เห็นถึงเรตผู้ชม)
  • โบ เป็นเด็กที่พูดน้อยและตัวสูงที่สุดในกลุ่ม ลักษณะเด่นคือ มีน้ำมูกไหลย้อยตลอดเวลาและพูดแค่คำว่า "โบ" มีความลับอยู่ในเรื่องครอบครัว เพราะไม่ปรากฏพ่อแม่โบจังเลย (มีตอนที่กลุ่มชินจังพยายามตามสืบหาพ่อแม่ของโบจัง แต่ไม่สำเร็จ) มีความเก่งด้านศิลปะเชิงนามธรรม ได่รับรางวัลประกวดวาดภาพหลายครั้ง เช่น หัวใจของอีกา ชอบสะสมหินรูปร่างแปลกๆ
  • ซึโอโตเมะ ไอย์ มีชื่อเล่นว่า ไอย์จัง เป็นคุณหนูลูกเศรษฐี เป็นทั้งเพื่อนและคู่กัดของเนเน่จัง (แต่ปัจจุบันเป็นเพื่อนสนิทกันแล้ว) ปรากฏตัวในหนังสือการ์ตูนเล่มที่ 16 มักจะชอบพูดจาเกี่ยวกับเรื่องฐานะ ซึ่งทำให้มีปัญหากับเนเน่จังอยู่บ่อยครั้ง หลงรักชินโนะซึเกะมาก แต่เจ้าตัวไม่สนใจ มีความสามารถพิเศษในการจัดงานต่างๆ (โดยใช้บอดี้การ์ด) และทำให้เด็กผู้ชายคนอื่นๆตกหลุมรักได้ (ยกเว้นชินจัง) แต่ในเล่ม24เกลียดชินจังเพราะคำว่า "วุ่นวาย" คำเดียว
ตัวละครรอง
  • โอฮาร่า นานาโกะ ชินโนซึเกะมักเรียกเธอว่า พี่นานาโกะ เป็นเพื่อนบ้านของชินโนะซึเกะ มีคุณพ่อเป็นนักเขียนนิยายชื่อ(เคย)ดัง ซึ่งหวงลูกสาวมาก นานาโกะเป็นคนที่น่ารัก และเป็นคนที่ชินโนะซึเกะแอบชอบด้วย มีความฝันอยากเป็นครูโรงเรียนอนุบาล
  • ครูโยชินาง่า มิโดริ (อิชิซากะ มิโดริ) ครูประจำชั้นห้องฮิมาวาริ มักเหนื่อยหน่ายใจกับพฤติกรรมของชินโนซึเกะ แต่ภูมิใจที่ได้สอนเด็กๆจอมซนพวกนี้ ภายหลังได้แต่งงานกับ อิชิซากะ จุนอิจิ โดยมีพ่อสื่อแม่สื่อคือกลุ่มของชินโนซึเกะ แต่งงานที่โรงเรียนอนุบาล ท่ามกลางสายฝน ปัจจุบันมีลูกสาว ชื่อ โมโมะ (ซึ่งคนทำคลอดคือ ชินจัง กับ เจ๊ลำไย)
  • ครูมัตสึซากะ อุเมะ ครูประจำชั้นห้องกุหลาบ มาจากโกะคิบะระ มีลักษณะคล้ายสาวสวยไฮโซ ด่าเก่ง ปากจัด ขี้โอ่ นิสัยแย่มาก และชอบต่อล้อต่อเถียงกับโยชินนาง่า บ่อยครั้ง มีจุดอ่อนเรื่องหาแฟนไม่ได้ (แม้ว่าจะมีคนรักอยู่แล้วก็ตาม) และเรื่องการเป็นสาวโสด กำลังคอยหาดูใจกับหมอเกียวดะ โทคุโร่ ซึ่งตอนนี้ไปทำวิจัยขุดซากฟอสซิลไดโนเสาร์อยู่ต่างประเทศ - - ภายหลังในเครยอนชินจัง เล่มที่ 31 จากการวางระเบิดก่อการร้ายได้เกิดโศกนาฏกรรมขึ้นเมื่อคุณหมอโทคุโร่ซึ่งกลับไปขุดฟอสซิลหน้าหมูเซารัส (รอบ 2) ได้เสียชีวิตลง ความรักของครูอุเมะกับหมอโทคุโร่จึงเหลือเพียงภาพความทรงจำ
  • ครูอาเงโอะ มาซึมิ ครูผู้มี2บุคลิก โดยเมื่อใส่แว่นจะมีท่าทางสงบเสงี่ยม เรียบร้อยและไม่กล้าแสดงออก แต่เมื่อถอดแว่นออกจะเปลี่ยนเป็นคนละคน เก่งทางด้านคอมพิวเตอร์ แอบทำเว็บไดอารี่เป็นของตนเองแต่กลุ้มใจที่ไม่มีใครเข้ามาดูเลยสักคนเนื่องจากไม่กล้าบอกว่าตนเองมีเว็บไซด์
  • ครูใหญ่ ทาคาคูระ บุนตะ ครูใหญ่แห่งโรงเรียนอนุบาลฟุตาบะ มีหน้าตาคล้ายนักเลงยากูซ่าระดับหัวหน้าแก๊งค์ ทำให้ทุกคน(รวมถึงตัวเอง)กลัว แต่จริงๆแล้วเป็นคนใจดี
  • คุณนาย ทาคาคูระ โฮโบะเค็น ภรรยาของคุณครูใหญ่
  • เคย์โกะ เป็นเพื่อนสนิทของมิซาเอะ มีสามีอายุน้อยกว่า(ชินจังและมิซาเอะคิดว่าไปหลอกแต่งงาน)ชินจังมักจะนำเรื่องนี้ไปเล่าเพื่อนบ้านของน้าเคย์โกะ ให้อับอายเป็นประจำ มีลูกชาย 1 คนชื่อ ฮิโตชิ
  • ชิโนบุ ประธานชมรมมวยปล้ำหญิง เพื่อนของนานาโกะ เป็นคนที่ฮำหมัดชอบ แต่ปฏิเสธ เพราะมีความฝันที่ยิ่งใหญ่นั่นคือการเป็นนักมวยปล้ำ

 ตัวละครอื่นๆ

  • โนะฮาร่า กิงโนะสึเกะ พ่อของฮิโรชิ คุณปู่ของชินโนซึเกะ หัวล้านหน้าตาคล้ายชินโนซึเกะ เจ้าชู้ กะล่อน ขี้เล่น(แผลงๆ) ชอบเด็กเอ๊าะ ๆ ไม่รู้จักแก่ ชอบเล่นแกล้งตายจนทำให้มิซาเอะเกือบช็อก
  • โนะฮาร่า ซึรุ แม่ของของฮิโรชิ คุณย่าของชินโนซึเกะ เป็นคนสนุกสนานเช่นเดียวกับกิงโนะสึเกะ ซึ่งคุณปู่ของชินจังมักอยู่ในอำนาจ เคยเล่นคอยาวจนมิซาเอะช็อก
  • โนะฮาร่า เซมาชิ คุณลุงของชินโนซึเกะ เป็นพี่ชายของฮิโรชิ มีนิสัยขี้เหนียวมาก จนขึ้นคาน
  • โคยาม่า โยชิจิ พ่อของมิซาเอะคุณตาของชินโนซึเกะ อดีตครูใหญ่ มักไม่ถูกชะตากับกิงโนะซึเกะ จึงหาเรื่องทะเลาะได้ทุกครั้งเมื่อเจอกัน(และมักจะเจอกันโดยบังเอิญเสียทุกครั้ง)มีนิสัยเคร่งขรึม ยึดขนมธรรมเนียม ต่างจากปู่ของชินจัง
  • โคยาม่า ฮิซาเอะ แม่ของมิซาเอะคุณยายของชินโนซึเกะ เป็นคนใจดี คอยประนีประนอมข้อพิพาทระหว่างของโยชิจิกับกิงโนะซึเกะ
  • โคยาม่า มาซาเอะ พี่สาวมิซาเอะคุณป้าของชินโนซึเกะ นิสัยขี้เล่น ชอบแกล้งมิซาเอะอยู่เสมอ โดยใช้หน้ากาก แต่ก็แพ้ชินจัง ชอบใส่ชุดกิโมโน
  • โคยาม่า มุซาเอะ น้องสาวมิซาเอะคุณน้าของชินโนซึเกะ มีปัญหาทางด้านการเงิน ซึ่งมิซาเอะให้ความช่วยเหลือ จากในหนังสือการ์ตูนตอนหนึ่ง เคยมาอยู่บ้านของชินจังในการ์ตูนเล่มที่ 28 และย้ายออกไปในเล่มที่ 29มีอาชืพเป็นตากล้อง
  • ซากุระดะ โมเอโกะ คุณแม่ของเนเน่จัง มักไม่พอใจที่ชินโนซึเกะทำลายความสงบสุขในชีวิตของตนและครอบครัว มักระบายอารมณ์โดยการต่อยตุ๊กตากระต่าย จนติดเป็นนิสัยและทำให้เนเน่จังเลียนแบบโมเอโกะในที่สุด
  • คาวามูระ ยาซึโอะ มีฉายาว่า ชีต้า เป็นเด็กห้องกุหลาบ เป็นนักฟุตบอล เป็นคู่ปรับของชินโนซึเกะ มักพ่ายแพ้ให้กับความกะล่อนของชินโนซึเกะบ่อยครั้ง
  • ฮิโทชิ เด็กห้องกุหลาบ มีนิสัยแย่ ทำตัวนักเลง ชอบรังแกคนที่อ่อนแอกว่าโดยเฉพาะมาซาโอะคุง
  • เทรุโนบุ เด็กห้องกุหลาบ มีนิสัยแย่พอๆกับฮิโทชิ ชอบรังแกมาซาโอะคุง จับคู่รังแกกับฮิโทชิ
  • แก๊งแมงป่องแดงแห่งไซตามะ เป็นแก๊งนักเรียนม. ปลาย 3 คน ชอบบังเอิญแสดงตัวในสวนสาธารณะเวลาที่กลุ่มชินโนซึเกะ กำลังเล่น ทำให้ถูกนึกว่าเป็นตลกคาเฟ่ มีท่าประหลาดๆประจำแก๊งค์เสมอ (เรียงจากซ้าย (หัวสิว) มารี (เล็บขบ) ริวโกะ (ตาปลา) โอกิง) แต่มักทำตัวเป็นประโยชน์ ไม่สร้างความเดือดร้อนให้ใคร เคยช่วยงานที่โรงเรียนอนุบาล ตอนต่อสู้ระหว่างแก๊งได้เพราะชินโนะซิเกะช่วยขัดจังหวะคู่ต่อสู้ของแก๊ง(และมักจะบังเอิญทุกครั้ง)
  • มิตจี้และโยชิริงเป็นคู่รักกัน มักจะมีปัญหาให้ครอบครัวโนะฮาร่าอยู่เสมอ
  • บูริบูริซาเอมอน ตัวละครในจินตนาการของชินโนะซึเกะ ซึ่งชินโนะซึเกะเคยเขียนการ์ตูนเล่นบ่อยครั้ง
  • หน้ากากแอ็คชั่น ฮีโร่ในดวงใจของชินโนซึเกะ
  • ซากุระ มิมิโกะ นางเอกในหนังเรื่องหน้ากากแอ็กชั่น
  • หุ่นยนต์คันตั้ม อะนิเมะหุ่นยนต์ในดวงใจของชินโนซึเกะ
  • สาวน้อยเวทมนตร์ โมเอะ-P อะนิเมะประเภทโชโจ ที่ชินโนซึเกะและคาซาม่าชื่นชอบ
นอกจากนี้ ยังมีตัวละครที่อยู่ในหนังสือการ์ตูนด้วย แต่ตัวละครนี้พบไม่บ่อยนัก(เพราะอะนิเมะสร้างไม่ถึง)
  • สมโง่ เพื่อนอยู่ที่แฟลตรูหนู (ปรากฏตัวเล่ม19??) นักศึกษายาจก ชอบแอบขอไปกินข้าวบ้านคนอื่น
  • ลิลลี่ โคยูกิ (สมชาย หัวจรดเท้า) กระเทยที่ทำงานอยู่ร้านน้ำชาสาวประเภทสอง
  • ยูจัง (เจนจริต ยู) นักแสดงสาวสวยที่มีฝีมือ แต่ถ้าไม่แต่งหน้าก็จะเป็นแค่สาวจิ้มลิ๊มและไม่มีความมั่นใจ
  • เจ๊ลำไย มีอันจะกิน เจ้าของแฟลตรูหนู ชอบเล่นกับฮิมาวาริ เป็นคนทำคลอดให้กับคุณครูโยชินาง่า( แต่จริงๆแล้ว เจ๊ลำไยเป็นคนเกลียดเด็ก เพราะเคยเสียสามีและลูกสาวไปเมื่อ 30 ปีก่อน )
  • นายช่างหญ่าย ช่างก่อสร้าง มักจะทำงานเสร็จช้ากว่ากำหนด เพราะถ้าโมโหขึ้นมา จะไม่ทำงานทันที เช่น แกะน้ำจิ้มถั่วหมักไม่ลงถ้วย เป็นแฟนกับหมออ้อย เป็นคนซ่อมบ้านให้กับครอบครัวโนะฮาร่า
  • หมออ้อยเป็นพยาบาล เวลาหงุดหงิดจะมาเลียอมยิ้มบนดาดฟ้า
  • คุณฮำหมัด เจ้าชายแห่งประเทศอับกาวิตถาร ชอบชิโนบุ แต่ถูกปฏิเสธ ปัจจุบันแต่งงานแล้ว มีเพื่อนชื่อฮำเหม็ด
  • คุณนายมอนโร คุณนายฝรั่งสาวสวยบ้านตรงข้าม ขวัญใจของฮิโรชิ ชอบใช้ให้ฮิโรชิไปทำงานที่บ้าน
  • แอ๊บแบ๊ว (เลิศอลัง) ณ ส้นตึก รุ่นน้องของมิซาเอะ คุณแม่วัยกระเตาะ มีลูกสาวชื่อ แอ๊บแหวว (อาสึมิ)
  • ลุงหนูผีเจ้าของแฟรน์ไซน์ไก่ย่างสามบวกสองดาว ชินโนะซึเกะชอบเรียกว่า จารย์โยดา เพราะส่วนสูงและหน้าตาคล้ายกัน
  • โคจิไอ้หนุ่มก่อสร้าง เป็นแฟนของลูกสาวนายช่างหญ่าย ถ้าเข้าใกล้เมื่อไหร่ นายช่างหญ่ายจะโมโหถึงขนาดไม่ทำงาน
  • เซ็นจู เฮย์ฮาจิคุณตาที่มาขอซื้อเจ้าขาวไปเลี้ยง(แต่ก็ให้ชินโนะซึเกะคืนไปอยู่ดี) มีนิสัยใจดี อดีตเป็นนักผจญเพลิงสถิติช่วยชีวิตคน300คน
 ความคิดเห็น
           การ์ตูนเรื่องนี้มีความสนุกสนานมาก แอบซ่อนความน่ารัก และ ทะเล้นของ โนะฮาร่า ชินโนซึเกะ วัย 5 ขวบ ซึ่งเป็นเด็กที่มีความซุกซนเกินเด็กทั่วไป สัตว์เลี้ยงของชินจัง ชื่อ ชิโร ฮีโร่ ของชินจัง คือหน้ากากแอ็คชั่น